To the top of the World - Reisverslag uit Idaho Springs, Verenigde Staten van Jan Rineke - WaarBenJij.nu To the top of the World - Reisverslag uit Idaho Springs, Verenigde Staten van Jan Rineke - WaarBenJij.nu

To the top of the World

Door: Jan Hekman

Blijf op de hoogte en volg Jan

24 Juli 2013 | Verenigde Staten, Idaho Springs

We hadden vandaag een wat rustige dag in petto. Wat site seeing in de omgeving van Frisco. Dit veranderde nadat we ontbeten hadden en terug waren in ons hotel. Er zat een man wat te lezen voor ons hotel. Rineke en ik keken net vol aandacht, naar de Kolibries die alsmaar rond vlogen bij de honingpotjes. De man sprak ons aan over de hummingbirds en vertelde dat je ze wel handtam kunt krijgen, zodat ze uit je hand eten. Wij vertelden dat wij in The Netherlands geen Kolibries kenden. Vervolgens ging het gesprek over the Rockey Mountains. Voor hem en zijn vrouw is dat de favoriete vakantiebestemming. We vroegen waar hij vandaan kwam. Hij vertelde dat hij uit het snikhete Texas kwam. "Daar kun je het geld verdienen", zei hij, "en niet hier". “Wat verdiend een gemiddeld gezin dan hier?” vroegen we. “De meesten verdienen te weinig voor wat het allemaal kost, maar een middelklas gezin verdient ongeveer vijfenzeventig duizend dollar met zijn tweeën:” Omdat hij met zijn baard er nogal enigszins ruig uitzag, was ik benieuwd wat voor werk hij deed. “Ik ben dominee en ja die moeten ook hun geld verdienen” zei hij . Wij vroegen of hij nog enkele tips had, iets dat de moeite waard was om te bekijken deze dag. Nou de tips die hij gaf veranderde onze beleving van deze dag. Hij vertelde dat we de Loveland-pass konden nemen en dan naar het leuke historisch stadje George Town konden gaan. Eventueel kun je nog verder gaan en de weg naar Mount Evans nemen. Zijn adviezen waren voor ons goud waard. Na de Loveland-pass gereden te hebben (het was nog vroeg) zijn we door gegaan naar George Town. Hier even geluncht in het historisch centrum. We moesten daarna weer even de US 70 op om na 25 mijl bij Idaho Springs, richting Mount Evans te rijden. Na 10 mijl bereikten wij het begin van de eigenlijke pas. Mount Evans is de hoogste geasfalteerde bergpas van Amerika. Met zijn 15.750 ft (ca. 4.500 meter) beslist de meest spectaculairste bergpas die wij hier bereden hebben. Na de boomgrens werd het landschap kaal maar heel boeiend. Met haarspeldbochten en smalle wegen gingen we zeer stijl naar boven. Het was ook zeer spannend. Vooral veel naar voren kijken en niet te veel opzij. Op driekwart van deze pas reden we door een Gletsjer. De weg was zeer slecht door de grote sneeuw- en ijsmassa’s die hier in de winter en voorjaar over heen gaan. Toen we na een uur de top bereikt hadden, keken we letterlijk en figuurlijk over de hele Rocky Mountains. Omdat we zo hoog zaten was het wat heiig, maar toch prachtige vergezichten. Ik kon in de nevel de wolkenkrabbers van Denver in de verte zien. Bij de top kwamen er een aantal kuddes berggeiten (wie weet waren het steenbokken) voorbij. Je kon merken dat ze de toeristen wel gewend waren. Na enorm van deze bergtop genoten te hebben en vele foto’s en filmpjes rijker, zijn we met de afdaling begonnen. Deze was eigenlijk nog spectaculairder dan de beklimming. Weer op enkele decimeters langs de afgrond. Vangrails zie je hier op dit soort wegen niet. Na 1 ½ uur afdaling en weer één uurtje terug via de snelle US 70. We waren om 17 uur weer in ons gezellige hotel. Dus met dank aan de dominee, hebben we een fantastische dag gehad. Morgen de laatste dag in Fresco dus houden we het dan maar rustig. Terwijl we het verhaal van deze dag opschrijven maakt Larry, het manusje van alles van ons hotel, het haardvuur aan zodat we nog heerlijk bij het vuur een glaasje wijn kunnen drinken.


  • 24 Juli 2013 - 08:01

    Jan En Sieni:

    Je moet geen hoogte vrees hebben om op die weg te rijden.Jullie hebben vast de zegen mee gekregen van die dominee.
    Wat een belevenissen maken jullie mee.
    Groeten J en S.

  • 24 Juli 2013 - 11:00

    Ger:

    Heb jouw bericht gelezen bij moeder. De groetjes van haar en Frits.

  • 24 Juli 2013 - 21:49

    Herman Ter Avest:

    Hallo Jan en Rineke, Is dit nog iets voor de roadcaptain om in oktober mount Evens op te nemen in de route. Moet geen probleem zijn voor de Harley lijkt mij. Groet vanuit een zonnig Veere. H en M.

  • 24 Juli 2013 - 21:51

    Dorothe:

    Lieve mensen, wat jammer dat de batterij leeg was. Natuurlijk eerst jullie verhaal gelezen, o wat is het toch mooi als je mensen uit het land te spreken kan en nog wel een dominee, hihihihihi. Ik zie het voor me hoe jullie met angst en beven naar boven zijn gereden, dit vergeten jullie nooit meer denk ik!

    Wat zal het wennen worden om hier weer terug te komen.

    Bedankt voor de mooie verhalen foto's en video's. Goede reis terug en neem de tijd om af te kicken!!

  • 24 Juli 2013 - 21:53

    Dorothe:

    o, jee ik dacht te lezen morgen weer terug, maar nee het is morgen Fresco. Dus verder genieten!!!!! Nog niet aan de terugreis denken sorry hoor!

  • 24 Juli 2013 - 22:30

    Jan En Rineke:

    Hallo Herman en Marianne.

    Het is zeker de moeite waard voor de Road captain om deze tocht in de route om te nemen. Het kost een halve dag maar zeker de moeite waard. Ik heb boven op deze berg ook nog een groep Harley rijders gesproken en nog even een filmpje gemaakt. We hoorden nog van de zelfde dominee dat de Indian summer kleuren hier in de Rockies eind september en begin oktober fantastisch zijn.
    Groet Rineke en Jan vanuit Frisco Coloradoro

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Jan

Actief sinds 17 Juni 2013
Verslag gelezen: 284
Totaal aantal bezoekers 21211

Voorgaande reizen:

10 Maart 2015 - 22 April 2015

Een (werk) vakantie in Australië

22 Juni 2013 - 27 Juli 2013

Reis door Amerika

Landen bezocht: